падбрыкну́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. падбрыкне́ падбрыкну́ць
Прошлы час
м. падбрыкну́ў падбрыкну́лі
ж. падбрыкну́ла
н. падбрыкну́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час падбрыкну́ўшы

Іншыя варыянты: падбры́кнуць.

Крыніцы: krapivabr2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падбры́кнуць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. падбры́кну падбры́кнем
2-я ас. падбры́кнеш падбры́кнеце
3-я ас. падбры́кне падбры́кнуць
Прошлы час
м. падбры́кнуў падбры́кнулі
ж. падбры́кнула
н. падбры́кнула
Загадны лад
2-я ас. падбры́кні падбры́кніце
Дзеепрыслоўе
прош. час падбры́кнуўшы

Іншыя варыянты: падбрыкну́ць.

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падбрыкну́ць сов., однокр. взбрыкну́ть, подбры́кнуть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падбры́кнуць, ‑не; зак. і аднакр.

Рэзка падкінуць, ускінуць заднія ногі (пра жывёл). [Лось] сярдзіта падбрыкнуў.., сігануў цераз ручай і падаўся ў лес. Хомчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падбры́кваць, ‑ае.

Незак. да падбрыкнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

взбрыкну́ть сов., однокр. падбрыкну́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

подбрыкну́ть сов., однокр. падбрыкну́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)