падбе́льванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. падбе́льванне
Р. падбе́львання
Д. падбе́льванню
В. падбе́льванне
Т. падбе́льваннем
М. падбе́льванні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падбе́льванне ср. подбе́ливание; см. падбе́льваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падбе́льванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. падбельваць — падбяліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

подбе́лка ж. падбе́лка, -кі ж., падбе́льванне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

подба́лтывание падкало́чванне, -ння ср., падме́шванне, -ння ср.; падбе́льванне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

подбо́лтка ж., разг.

1. (действие) падкало́чванне, -ння ср., падме́шванне, -ння ср.; падбе́льванне, -ння ср.;

2. (в пойло для скота) по́дмешка, -кі ж.; (приправа к кушанью) запра́ва, -вы ж., закра́са, -сы ж.; (из муки) по́дкалатка, -кі ж.; (забелка) забе́лка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)