падбе́лка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. падбе́лка
Р. падбе́лкі
Д. падбе́лцы
В. падбе́лку
Т. падбе́лкай
падбе́лкаю
М. падбе́лцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

падбе́лка ж. подбе́лка; см. падбе́льваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падбе́лка, ‑і, ДМ ‑лцы, ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. падбяліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

подбе́лка ж. падбе́лка, -кі ж., падбе́льванне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)