падбаўля́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. падбаўля́ю падбаўля́ем
2-я ас. падбаўля́еш падбаўля́еце
3-я ас. падбаўля́е падбаўля́юць
Прошлы час
м. падбаўля́ў падбаўля́лі
ж. падбаўля́ла
н. падбаўля́ла
Загадны лад
2-я ас. падбаўля́й падбаўля́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час падбаўля́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падбаўля́ць несов. подбавля́ть, добавля́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падбаўля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.

Незак. да падбавіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падба́віць, -а́ўлю, -а́віш, -а́віць; -а́ўлены; зак., што і чаго.

Крыху прыбавіць.

П. цукру ў чай.

|| незак. падбаўля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. падба́ўка, -і, ДМ -ўцы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

подбавля́ть несов. падбаўля́ць, дабаўля́ць, дадава́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падбаўле́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. падбаўляць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падбаўля́цца, ‑яецца; незак.

1. Незак. да падбавіцца.

2. Зал. да падбаўляць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дадаваць, дабаўляць, прыбаўляць, набаўляць, падбаўляць, дакладаць, падкідаць, папаўняць / сыпкае: падсыпаць / вадкае: падліваць

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)