падаўжа́цца гл. падоўжыцца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
падаўжа́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
падаўжа́ецца |
падаўжа́юцца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
падаўжа́ўся |
падаўжа́ліся |
| ж. |
падаўжа́лася |
| н. |
падаўжа́лася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
падаўжа́цца несов., возвр., страд. удлиня́ться
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
падаўжа́цца, ‑аецца; незак.
1. Незак. да падоўжыцца.
2. Зал. да падаўжаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
падо́ўжыцца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ыцца; зак.
Стаць даўжэйшым.
Цень падоўжыўся.
Ночы падоўжыліся.
|| незак. падаўжа́цца, -а́ецца.
|| наз. падаўжэ́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
удлиня́ться возвр., страд. падаўжа́цца.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
надвіва́цца, ‑аецца; незак.
1. Падаўжацца віццём. // Прыбаўляцца да раней звітага. Да вяроўкі надвіваецца невялікі канец.
2. Зал. да надвіваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
цягу́чы, -ая, -ае.
1. Здольны расцягвацца, падаўжацца, не абрываючыся, не ломячыся.
Цягучая рызіна.
2. Густы і клейкі, ліпкі.
Ц. клей.
3. перан. Працяглы, запаволены, марудлівы.
Цягучыя песні.
4. Тое, што і цягавіты.
|| наз. цягу́часць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
падаўжэ́нне, ‑я, н.
1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. падаўжаць — падоўжыць; дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. падаўжацца — падоўжыцца.
2. Колькасць, на якую павялічана што‑н. Невялікае падаўжэнне.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
цягу́чы, ‑ая, ‑ае.
1. Які здольны расцягвацца, падаўжацца, не абрываючыся, не ломячыся. Цягучая рызіна.
2. Густы, клёпкі, ліпкі. У дзежках брага з хмелем, Цягучы мёд з вулля. Калачынскі.
3. перан. Працяглы, запаволены, марудлівы. Песні былі ягадныя, старадаўнія, доўгіядоўгія і цягучыя-цягучыя... Сачанка.
4. перан. Стамляюча доўгі, аднастайны. Мокры цягучы дзень нарэшце схіліўся к вечару. Кулакоўскі.
5. перан. Тое, што і цягавіты. [Марцін] паехаў на будаўніцтва і працаваў там чатыры месяцы. Працаваў так, што аж сам здзівіўся, які ён цягучы і дужы. Чарнышэвіч. Капаем мы [акоп], капаем удвух. Абодва цягучыя. І выкапалі мы ўжо метры два ў глыбіню. Дубоўка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)