падатко́вы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
падатко́вы |
падатко́вая |
падатко́вае |
падатко́выя |
| Р. |
падатко́вага |
падатко́вай падатко́вае |
падатко́вага |
падатко́вых |
| Д. |
падатко́ваму |
падатко́вай |
падатко́ваму |
падатко́вым |
| В. |
падатко́вы (неадуш.) падатко́вага (адуш.) |
падатко́вую |
падатко́вае |
падатко́выя (неадуш.) падатко́вых (адуш.) |
| Т. |
падатко́вым |
падатко́вай падатко́ваю |
падатко́вым |
падатко́вымі |
| М. |
падатко́вым |
падатко́вай |
падатко́вым |
падатко́вых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
фіна́нсава-падатко́вы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
фіна́нсава-падатко́вы |
фіна́нсава-падатко́вая |
фіна́нсава-падатко́вае |
фіна́нсава-падатко́выя |
| Р. |
фіна́нсава-падатко́вага |
фіна́нсава-падатко́вай фіна́нсава-падатко́вае |
фіна́нсава-падатко́вага |
фіна́нсава-падатко́вых |
| Д. |
фіна́нсава-падатко́ваму |
фіна́нсава-падатко́вай |
фіна́нсава-падатко́ваму |
фіна́нсава-падатко́вым |
| В. |
фіна́нсава-падатко́вы (неадуш.) фіна́нсава-падатко́вага (адуш.) |
фіна́нсава-падатко́вую |
фіна́нсава-падатко́вае |
фіна́нсава-падатко́выя (неадуш.) фіна́нсава-падатко́вых (адуш.) |
| Т. |
фіна́нсава-падатко́вым |
фіна́нсава-падатко́вай фіна́нсава-падатко́ваю |
фіна́нсава-падатко́вым |
фіна́нсава-падатко́вымі |
| М. |
фіна́нсава-падатко́вым |
фіна́нсава-падатко́вай |
фіна́нсава-падатко́вым |
фіна́нсава-падатко́вых |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
падатко́вы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да падатку, падаткаў. Падатковая сістэма. Падатковае абкладанне. // Які размяркоўвае і збірае падатак, падаткі. Падатковы інспектар.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
податно́й ист. падатко́вы;
податна́я систе́ма падатко́вая сістэ́ма;
податно́й инспе́ктор падатко́вы інспе́ктар;
податно́е сосло́вие ист. падатко́вае сасло́ўе.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
сасло́ўе, ‑я, н.
1. Грамадская група са спадчыннымі правамі і абавязкамі, якая склалася на аснове класавых адносін у дакапіталістычным грамадстве. Дваранскае саслоўе. □ Са зместу «Размовы» відаць, што аўтар абараняе ідэалы сацыяльнага міру паміж класамі і саслоўямі тагачаснага грамадства. «Помнікі».
2. У дарэвалюцыйнай Расіі — група асоб, аб’яднаных прафесіянальнымі інтарэсамі. Саслоўе медыкаў. □ Акалічнасці далучэння Багушэвіча да адвакацкага саслоўя ўстанаўліваюцца дастаткова поўна па іншых дакументах. Кісялёў.
•••
Падатковае саслоўе — пра сялян, гараджан і пад. як пра такую грамадскую групу насельніцтва пры феадалізме, якая абкладалася падаткамі.
Прывілеяваныя саслоўі — духавенства і дваранства як група насельніцтва пры феадалізме, якая падаткамі не абкладалася.
Трэцяе саслоўе — непрывілеяванае падатковае саслоўе ў феадальнай Францыі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сасі́сачны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да сасісак. Сасісачны фарш.
2. у знач. наз. сасі́сачная, ‑ай, ж. Закусачная, дзе падаюць сасіскі. Падатковае паведамленне знайшло свой прытулак у душніку вялікай печы, а заробленыя ў апошнія тры дні грошы — у прыватнай сасісачнай на задунаўскім базары. Асіпенка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)