падастава́ць, -стаю́, -стае́ш, -стае́; -стаём, -стаяце́, -стаю́ць; зак., што.
1. Дастаць, выцягнуць усё, многае або вялікую колькасць чаго-н.
П. кнігі з шафы.
2. (1 і 2 ас. адз. не ўжыв.). Выняць што-н. схаванае — пра ўсіх, многіх.
Касцы падаставалі сваю перакуску і пачалі есці.
3. (1 і 2 ас. адз. не ўжыв.). Раздабыць што-н. — пра ўсіх, многіх.
Дзе яны падаставалі такія ракеткі?
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
падастава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
падастаю́ |
падастаё́м |
| 2-я ас. |
падастае́ш |
падастаяце́ |
| 3-я ас. |
падастае́ |
падастаю́ць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
падастава́ў |
падастава́лі |
| ж. |
падастава́ла |
| н. |
падастава́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
падастава́й |
падастава́йце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
падастава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
падастава́ць сов. (о многом)
1. доста́ть; (из чего-л. — ещё) вы́нуть;
2. извле́чь, удали́ть;
п. стрэ́мкі — извле́чь зано́зы
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
падастава́ць, ‑стаю, ‑стаеш, ‑стае; ‑стаем, ‑стаяце; зак., што.
1. Дастаць, выцягнуць усе, многае або вялікую колькасць чаго‑н. Падаставаць кнігі з шафы. □ Невядомы.. падаставаў цвічкі, якія трымалі шкло, выняў шыбу і, прасунуўшы руку ў сярэдзіну, адшчапіў кручок. Курто. [Антон Аўдзеевіч:] Колькі.. [лейтэнант] падаставаў мін, колькі разоў хадзіў па краю бездані... Кірэенка. // (1 і 2 ас. не ўжыв.). Выняць што‑н. схаванае — пра ўсіх, многіх. Апусцела пляцоўка: адны пайшлі абедаць у сталоўку, другія падаставалі загорнутыя ў газеты пакуначкі, паселі на шпалы і са смакам падмацоўваліся. Дадзіёмаў. Канвойнікі спыніліся пад вярбою, зараз жа падаставалі кісеты і пачалі вярцець папяросы. Колас.
2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Набыць, раздабыць што‑н. — пра ўсіх, многіх. — Нашы хлопцы немаведама скуль падаставалі стрэльбы і давай жарыць. Чарот.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
доста́ть сов.
1. в разн. знач. даста́ць, мног. падастава́ць;
доста́ть кни́гу с по́лки даста́ць кні́гу з палі́цы;
доста́ть руко́й до земли́ даста́ць руко́й да зямлі́;
доста́ть де́нег на пое́здку даста́ць гро́шай на пае́здку;
2. (быть достаточным) разг. стаць, хапі́ць;
сил у нас доста́нет сіл у нас хо́піць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)