падара́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
падару́ |
падаро́м |
| 2-я ас. |
падарэ́ш |
падараце́ |
| 3-я ас. |
падарэ́ |
падару́ць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
падара́ў |
падара́лі |
| ж. |
падара́ла |
| н. |
падара́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
падары́ |
падары́це |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
падара́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
падара́ць сов., разг. подпаха́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
падара́ць, ‑ару, ‑арэш, ‑арэ; ‑аром, ‑араце; зак., што і чаго.
Разм. Узараць дадаткова. Падараць яшчэ крыху поля.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
подпаха́ть сов. (добавочно) падара́ць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
падво́рваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да падараць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)