падапіва́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
падапіва́ю |
падапіва́ем |
| 2-я ас. |
падапіва́еш |
падапіва́еце |
| 3-я ас. |
падапіва́е |
падапіва́юць |
| Прошлы час |
| м. |
падапіва́ў |
падапіва́лі |
| ж. |
падапіва́ла |
| н. |
падапіва́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
падапіва́й |
падапіва́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
падапіва́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
падапіва́ць сов. (о многом) допи́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
падапіва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.
Разм. Дапіць усё, многае. Падапіваць малако.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
допи́ть сов. дапі́ць, мног. падапіва́ць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
доку́шать сов., прост.
1. (доесть) дае́сці, мног. падаяда́ць;
2. (допить) дапі́ць, мног. падапіва́ць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)