падано́шваць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
падано́шваю |
падано́шваем |
| 2-я ас. |
падано́шваеш |
падано́шваеце |
| 3-я ас. |
падано́швае |
падано́шваюць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
падано́шваў |
падано́швалі |
| ж. |
падано́швала |
| н. |
падано́швала |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
падано́швай |
падано́швайце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
падано́шваўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
падано́шваць сов. (о многом) доноси́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
падано́шваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.
1. Данасіць, знасіць усё, многае. Паданошваць боты.
2. Разм. Кончыць насіць (у 1 знач.) што‑н. Паданошваць дровы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)