падаліва́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
падаліва́ю |
падаліва́ем |
| 2-я ас. |
падаліва́еш |
падаліва́еце |
| 3-я ас. |
падаліва́е |
падаліва́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
падаліва́ў |
падаліва́лі |
| ж. |
падаліва́ла |
| н. |
падаліва́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
падаліва́й |
падаліва́йце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
падаліва́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
падаліва́ць сов. (о многом) доли́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
падаліва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што і чаго.
Разм. Даліць, напоўніць да краёў усё, многае. Падаліваць бочкі вадою. // Даліць нейкую колькасць чаго‑н. ва ўсё, многае. Падаліваць малака ў збаны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
падаліва́ны доли́тый; см. падаліва́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
доли́ть сов. далі́ць, мног. падаліва́ць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)