падалуча́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. падалуча́ю падалуча́ем
2-я ас. падалуча́еш падалуча́еце
3-я ас. падалуча́е падалуча́юць
Прошлы час
м. падалуча́ў падалуча́лі
ж. падалуча́ла
н. падалуча́ла
Загадны лад
2-я ас. падалуча́й падалуча́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час падалуча́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падалуча́ць (да каго, чаго) сов. (обо всех, многих или обо всём, многом) присоедини́ть (к кому, чему), приобщи́ть (к чему), присовоку́пить (к чему); причи́слить (к кому, чему)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падалуча́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Разм. Далучыць усіх, многіх або ўсё, многае да каго‑, чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

присовокупи́ть сов., книжн.

1. (присоединить) далучы́ць, мног. падалуча́ць;

2. (сказать что-л. в добавление) дада́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

присоедини́ть сов., в разн. знач. далучы́ць, мног. падалуча́ць;

присоедини́ть к гру́ппе далучы́ць да гру́пы;

присоедини́ть про́вод к магистра́ли эл. далучы́ць про́вад да магістра́лі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)