падако́пваць, -аю, -аеш, -ае; зак., што.

Дакапаць усё, многае.

П. ямы.

П. бульбу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падако́пваць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. падако́пваю падако́пваем
2-я ас. падако́пваеш падако́пваеце
3-я ас. падако́пвае падако́пваюць
Прошлы час
м. падако́пваў падако́пвалі
ж. падако́пвала
н. падако́пвала
Загадны лад
2-я ас. падако́пвай падако́пвайце
Дзеепрыслоўе
прош. час падако́пваўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падако́пваць сов. (о многом) докопа́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падако́пваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Дакапаць усё, многае. Падакопваць ямы. Падакопваць бульбу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

докопа́ть сов. дакапа́ць, мног. падако́пваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)