падажыва́ць
дзеяслоў, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
падажыва́ем |
| 2-я ас. |
- |
падажыва́еце |
| 3-я ас. |
падажыва́е |
падажыва́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
падажыва́ў |
падажыва́лі |
| ж. |
падажыва́ла |
| н. |
падажыва́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
- |
падажыва́йце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
падажыва́ўшы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
падажыва́ць сов., разг. (о многих, о многом) дожи́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
падажыва́ць, ‑аем, ‑аеце, ‑аюць; зак.
Разм. Дажыць да нейкага ўзросту або тэрміну — пра многіх.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дожи́ть сов. дажы́ць, мног. падажыва́ць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)