падагульня́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. падагульня́ю падагульня́ем
2-я ас. падагульня́еш падагульня́еце
3-я ас. падагульня́е падагульня́юць
Прошлы час
м. падагульня́ў падагульня́лі
ж. падагульня́ла
н. падагульня́ла
Загадны лад
2-я ас. падагульня́й падагульня́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час падагульня́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падагульня́ць несов. подыто́живать; обобща́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падагульня́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.

Незак. да падагуліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падагульні́ць, -ню́, -ні́ш, -ні́ць; -ні́м, -ніце́, -ня́ць; -гу́льнены; зак., што.

1. Падвесці вынікі чаго-н.

П. суму выдаткаў.

2. Зрабіць абагульняючыя вывады.

П. думкі папярэдніх даследчыкаў.

|| незак. падагульня́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. падагульне́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падагульня́цца, ‑яецца; незак.

Зал. да падагульняць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падагульня́ючы, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. незал. цяпер. ад падагульняць.

2. ‑ая, ‑ае; у знач. прым. Які падагульняе, падводзіць вынікі. Падагульняючае паўтарэнне вучэбнага матэрыялу.

3. Дзеепрысл. незак. ад падагульняць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падагу́льніць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. падагу́льню падагу́льнім
2-я ас. падагу́льніш падагу́льніце
3-я ас. падагу́льніць падагу́льняць
Прошлы час
м. падагу́льніў падагу́льнілі
ж. падагу́льніла
н. падагу́льніла
Загадны лад
2-я ас. падагу́льні падагу́льніце
Дзеепрыслоўе
прош. час падагу́льніўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падагульні́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. падагульню́ падагульні́м
2-я ас. падагульні́ш падагульні́це
3-я ас. падагульні́ць падагульня́ць
Прошлы час
м. падагульні́ў падагульні́лі
ж. падагульні́ла
н. падагульні́ла
Загадны лад
2-я ас. падагульні́ падагульні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час падагульні́ўшы

Крыніцы: krapivabr2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

подыто́живать несов. падсумо́ўваць; (подсчитывать) падлі́чваць; (подводить результаты) падво́дзіць (вы́нікі); (обобщать) падагульня́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падагульне́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. падагульняць — падагуліць.

2. Вынік чаго‑н., вывады. Маралі, якімі заканчваюцца байкі, часта бываюць не абагульненнем ці хлёсткім падагульненнем, а звычайным растлумачэннем. Лужанін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)