пагусці́

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пагуду́ пагудзё́м
2-я ас. пагудзе́ш пагудзяце́
3-я ас. пагудзе́ пагуду́ць
Прошлы час
м. пагу́ў пагулі́
ж. пагула́
н. пагуло́
Загадны лад
2-я ас. пагудзі́ пагудзі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час пагу́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пагусці́ сов. погуде́ть; (о насекомых — ещё) пожужжа́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пагусці́, ‑гуду, ‑гудзелі, ‑гудзе; ‑гудзём, ‑гудзяце; пр. пагуў, ‑гула, ‑гуло; заг. пагудзі; зак.

Гусці некаторы час. Пагуў параходны гудок і сціх.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пагудзе́ць сов., см. пагусці́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

погуде́ть сов. пагусці́, пагудзе́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пожужжа́ть сов., разг. пагусці́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пагудзе́ць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; зак.

Тое, што і пагусці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)