пагубі́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
пагу́бімся |
| 2-я ас. |
- |
пагу́біцеся |
| 3-я ас. |
пагу́біцца |
пагу́бяцца |
| Прошлы час |
| м. |
пагубі́ўся |
пагубі́ліся |
| ж. |
пагубі́лася |
| н. |
пагубі́лася |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
пагубі́ўшыся |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пагубі́цца сов., см. пагубля́цца
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пагубі́цца, ‑губіцца; ‑губімся, ‑губіцеся, ‑губяцца; зак.
Тое, што і пагубляцца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)