пагру́зчык

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. пагру́зчык пагру́зчыкі
Р. пагру́зчыка пагру́зчыкаў
Д. пагру́зчыку пагру́зчыкам
В. пагру́зчык пагру́зчыкі
Т. пагру́зчыкам пагру́зчыкамі
М. пагру́зчыку пагру́зчыках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пагру́зчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Самаходная машына для пагрузкі і разгрузкі матэрыялаў і перамяшчэння іх на невялікую адлегласць.

Аўтаматычны п.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пагру́зчык м. погру́зчик

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пагру́зчык, ‑а, м.

Спец. Перасоўная пад’ёмна-транспартная машына. Дэталі да пагрузчыкаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

погру́зчик техн. пагру́зчык, -ка м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

грэ́йферны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да грэйфера. Грэйферны кран. Грэйферны пагрузчык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)