пагру́зачны, -ая, -ае.

Прызначаны для пагрузкі, які мае адносіны да пагрузкі.

Пагрузачныя работы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пагру́зачны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пагру́зачны пагру́зачная пагру́зачнае пагру́зачныя
Р. пагру́зачнага пагру́зачнай
пагру́зачнае		 пагру́зачнага пагру́зачных
Д. пагру́зачнаму пагру́зачнай пагру́зачнаму пагру́зачным
В. пагру́зачны (неадуш.)
пагру́зачнага (адуш.)		 пагру́зачную пагру́зачнае пагру́зачныя (неадуш.)
пагру́зачных (адуш.)
Т. пагру́зачным пагру́зачнай
пагру́зачнаю		 пагру́зачным пагру́зачнымі
М. пагру́зачным пагру́зачнай пагру́зачным пагру́зачных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пагру́зачны погру́зочный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пагру́зачны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да пагрузкі. Пагрузачныя работы. // Які прызначаны для пагрузкі. Пагрузачныя машыны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адва́льна-пагру́зачны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. адва́льна-пагру́зачны адва́льна-пагру́зачная адва́льна-пагру́зачнае адва́льна-пагру́зачныя
Р. адва́льна-пагру́зачнага адва́льна-пагру́зачнай
адва́льна-пагру́зачнае		 адва́льна-пагру́зачнага адва́льна-пагру́зачных
Д. адва́льна-пагру́зачнаму адва́льна-пагру́зачнай адва́льна-пагру́зачнаму адва́льна-пагру́зачным
В. адва́льна-пагру́зачны (неадуш.)
адва́льна-пагру́зачнага (адуш.)		 адва́льна-пагру́зачную адва́льна-пагру́зачнае адва́льна-пагру́зачныя (неадуш.)
адва́льна-пагру́зачных (адуш.)
Т. адва́льна-пагру́зачным адва́льна-пагру́зачнай
адва́льна-пагру́зачнаю		 адва́льна-пагру́зачным адва́льна-пагру́зачнымі
М. адва́льна-пагру́зачным адва́льна-пагру́зачнай адва́льна-пагру́зачным адва́льна-пагру́зачных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

разгру́зачна-пагру́зачны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. разгру́зачна-пагру́зачны разгру́зачна-пагру́зачная разгру́зачна-пагру́зачнае разгру́зачна-пагру́зачныя
Р. разгру́зачна-пагру́зачнага разгру́зачна-пагру́зачнай
разгру́зачна-пагру́зачнае		 разгру́зачна-пагру́зачнага разгру́зачна-пагру́зачных
Д. разгру́зачна-пагру́зачнаму разгру́зачна-пагру́зачнай разгру́зачна-пагру́зачнаму разгру́зачна-пагру́зачным
В. разгру́зачна-пагру́зачны (неадуш.)
разгру́зачна-пагру́зачнага (адуш.)		 разгру́зачна-пагру́зачную разгру́зачна-пагру́зачнае разгру́зачна-пагру́зачныя (неадуш.)
разгру́зачна-пагру́зачных (адуш.)
Т. разгру́зачна-пагру́зачным разгру́зачна-пагру́зачнай
разгру́зачна-пагру́зачнаю		 разгру́зачна-пагру́зачным разгру́зачна-пагру́зачнымі
М. разгру́зачна-пагру́зачным разгру́зачна-пагру́зачнай разгру́зачна-пагру́зачным разгру́зачна-пагру́зачных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

погру́зочный пагру́зачны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

хо́бат, ‑а, М ‑баце, м.

1. Выцягнутая рухомая насавая частка морды ў сланоў і некаторых іншых жывёл, якая служыць для дыхання, нюху, дотыку, хапання. Хобат тапіра. □ Хобатам матляе слон Ды вачыма лыпае. Барадулін. // Выцягнутая пярэдняя частка або выраст пярэдняй часткі цела ў некаторых бесхрыбетных жывёл, якая служыць для абароны, хапання, забівання здабычы і пад. Хобат п’яўкі.

2. Спец. Частка механізмаў, машын або прыстасаванняў, якая па форме або функцыі нагадвае выцягнуты нос жывёлы. Хобат экскаватара. □ Рытмічна махаючы сваім хобатам, пагрузачны кран падымаў і апускаў на платформы кантэйнеры. Шыловіч.

3. Спец. Задняя падоўжаная частка лафета артылерыйскай гарматы або задняя частка станка кулямёта, якая служыць для ручной наводкі на цэль. // Ствол гарматы. Хобаты гармат уздымаліся гнеўна ў неба, у заходні бок. Мележ. І хобаты жэрлаў Паволі Гарматы спускаюць на дол. Броўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)