пагро́мны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
пагро́мны |
пагро́мная |
пагро́мнае |
пагро́мныя |
| Р. |
пагро́мнага |
пагро́мнай
пагро́мнае |
пагро́мнага |
пагро́мных |
| Д. |
пагро́мнаму |
пагро́мнай |
пагро́мнаму |
пагро́мным |
| В. |
пагро́мны (неадуш.)
пагро́мнага (адуш.) |
пагро́мную |
пагро́мнае |
пагро́мныя (неадуш.)
пагро́мных (адуш.) |
| Т. |
пагро́мным |
пагро́мнай
пагро́мнаю |
пагро́мным |
пагро́мнымі |
| М. |
пагро́мным |
пагро́мнай |
пагро́мным |
пагро́мных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
пагро́мны в разн. знач. погро́мный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пагро́мны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да пагрому. // Які заклікае да пагрому.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пагро́м, -у, мн. -ы, -аў, м.
Рэакцыйна-шавіністычнае выступленне супраць якой-н. нацыянальнай ці іншай групы насельніцтва, якое суправаджаецца грабяжом маёмасці і масавымі забойствамі.
|| прым. пагро́мны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)