паграшы́ць гл. грашыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паграшы́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. паграшу́ пагрэ́шым
2-я ас. пагрэ́шыш пагрэ́шыце
3-я ас. пагрэ́шыць пагрэ́шаць
Прошлы час
м. паграшы́ў паграшы́лі
ж. паграшы́ла
н. паграшы́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час паграшы́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

паграшы́ць сов. (нек-рое время) погреши́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паграшы́ць, ‑грашу, ‑грэшыш, ‑грэшыць; зак.

Грашыць некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

грашы́ць, грашу́, гро́шыш і грашы́ш, грэ́шыць і грашы́ць, грэ́шым і грашы́м, гро́шыце і грашыце́, гро́шаць і граша́ць; незак.

1. Рабіць грэх (у 1 знач.).

Хто спіць, той не г. (прыказка).

2. супраць чаго або чым. Парушаць якія-н. правілы, супярэчыць каму-н.

Г. супраць ісціны.

|| зак. паграшы́ць, -грашу́, -гро́шыш і -грашы́ш, -грэ́шыць і -грашы́ць (да 2 знач.) і саграшы́ць, -грашу́, -грэ́шыш і -грашы́ш, -грэ́шыць і -грашы́ць (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

погреши́ть сов.

1. (против чего) паграшы́ць; (ошибиться) памылі́цца;

2. (грешить известное время) паграшы́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)