пагразі́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
пагражу́ся |
пагро́зімся |
| 2-я ас. |
пагро́зішся |
пагро́зіцеся |
| 3-я ас. |
пагро́зіцца |
пагро́зяцца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
пагразі́ўся |
пагразі́ліся |
| ж. |
пагразі́лася |
| н. |
пагразі́лася |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
пагразі́ся |
пагразі́цеся |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
пагразі́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пагразі́цца, ‑гражуся, ‑грозішся, ‑грозіцца; зак.
Разм.
1. Выказаць пагрозу. — Пайду да дырэктара і ўзніму скандал, — пагразіўся Цімка. Карпаў.
2. Тое, што і пагразіць (у 1 знач.). Тыя [Патупчыкі] бачаць, што ў іх непярэліўкі, паагрызаліся, пагразіліся кулакамі, ускочылі па адным у вазок і пусціліся на вёску, па сваіх дамах. Ракітны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)