пагра́біць
дзеяслоў, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
пагра́блю |
пагра́бім |
| 2-я ас. |
пагра́біш |
пагра́біце |
| 3-я ас. |
пагра́біць |
пагра́бяць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
пагра́біў |
пагра́білі |
| ж. |
пагра́біла |
| н. |
пагра́біла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
пагра́б |
пагра́бце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
пагра́біўшы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пагра́біць сов. (всё, многое и нек-рое время) погра́бить
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пагра́біць, ‑блю, ‑біш, ‑біць; зак., каго-што.
1. Аграбіць усё, многае.
2. і без дап. Грабіць некаторы час.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)