паголены - Пошук

паго́лены

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	паго́лены	паго́леная	паго́ленае	паго́леныя
Р.	паго́ленага	паго́ленай паго́ленае	паго́ленага	паго́леных
Д.	паго́ленаму	паго́ленай	паго́ленаму	паго́леным
В.	паго́лены (неадуш.) паго́ленага (адуш.)	паго́леную	паго́ленае	паго́леныя (неадуш.) паго́леных (адуш.)
Т.	паго́леным	паго́ленай паго́ленаю	паго́леным	паго́ленымі
М.	паго́леным	паго́ленай	паго́леным	паго́леных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

паго́лены

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	паго́лены	паго́леная	паго́ленае	паго́леныя
Р.	паго́ленага	паго́ленай паго́ленае	паго́ленага	паго́леных
Д.	паго́ленаму	паго́ленай	паго́ленаму	паго́леным
В.	паго́лены (неадуш.) паго́ленага (адуш.)	паго́леную	паго́ленае	паго́леныя (неадуш.) паго́леных (адуш.)
Т.	паго́леным	паго́ленай паго́ленаю	паго́леным	паго́ленымі
М.	паго́леным	паго́ленай	паго́леным	паго́леных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

паго́лены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	паго́лены	паго́леная	паго́ленае	паго́леныя
Р.	паго́ленага	паго́ленай паго́ленае	паго́ленага	паго́леных
Д.	паго́ленаму	паго́ленай	паго́ленаму	паго́леным
В.	паго́лены (неадуш.) паго́ленага (адуш.)	паго́леную	паго́ленае	паго́леныя (неадуш.) паго́леных (адуш.)
Т.	паго́леным	паго́ленай паго́ленаю	паго́леным	паго́ленымі
М.	паго́леным	паго́ленай	паго́леным	паго́леных

Кароткая форма: паго́лена.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

паго́лены побри́тый, вы́бритый; см. пагалі́ць ¹

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паго́лены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад пагаліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́бритый вы́галены, паго́лены, вы́брыты, мног. паго́лены, павыбрыва́ны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

побри́тый паго́лены, пабры́ты;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

празме́рна, прысл.

Занадта, залішне. Быў.. [Канькоў] у новым гарнітуры, чыста паголены, празмерна ўзбуджаны і вясёлы. Асіпенка. Лясны жыхар, каб не пажыць бяды, Як правіла, празмерна асцярожны. Корбан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

улі́ты, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад уліць (у 1, 2 знач.).

•••

Як уліты — які добра аблягае (пра адзенне, абутак). Твар [Пракопа] чыста паголены, .. гарнітур на ім ляжыць, як уліты. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

маладцава́ты, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і малайцаваты. Маладцаватая выпраўка. □ Увайшоў .. [Бабейка] у пакой нейкі пасвяжэлы, маладцаваты — твар быў паголены, румяны, вочы ясныя, з усмешкай, у якой як быццам не было нічога затоенага. Хадкевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Verbum