паго́дак
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
паго́дак |
паго́дкі |
| Р. |
паго́дка |
паго́дкаў |
| Д. |
паго́дку |
паго́дкам |
| В. |
паго́дка |
паго́дкаў |
| Т. |
паго́дкам |
паго́дкамі |
| М. |
паго́дку |
паго́дках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
паго́дак, -дка м. пого́док
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пого́док паго́дак, -дка м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)