пагні́ць сов., см. пагні́сці

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пагні́ць, ‑гніе; зак.

Тое, што і пагнісці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пагні́сці і пагні́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ніе́; пагні́ў, -ніла́, -ло́; зак.

Згнісці — пра ўсё, многае.

За многія гады салома пагніла на стрэхах.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

погни́ть сов., разг. пагні́сці, пагні́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)