паглыбля́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
паглыбля́юся |
паглыбля́емся |
| 2-я ас. |
паглыбля́ешся |
паглыбля́ецеся |
| 3-я ас. |
паглыбля́ецца |
паглыбля́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
паглыбля́ўся |
паглыбля́ліся |
| ж. |
паглыбля́лася |
| н. |
паглыбля́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
паглыбля́йся |
паглыбля́йцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
паглыбля́ючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
паглыбля́цца несов., возвр., страд. углубля́ться; см. паглы́біцца, паглыбля́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
паглыбля́цца, ‑яюся, ‑яешся, ‑яецца; незак.
1. Незак. да паглыбіцца.
2. Зал. да паглыбляць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паглы́біцца, -блюся, -бішся, -біцца; зак.
1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Зрабіцца больш глыбокім (у 1 і 4 знач.).
Каляіны паглыбіліся.
Супярэчнасці паглыбіліся.
2. у што. Прасунуцца, прабрацца ўглыб чаго-н.
П. ў цясніну.
3. перан., у што. Засяродзіцца на чым-н., у думках увайсці ў што-н.
П. ў вывучэнне літаратуры.
П. ў думкі.
|| незак. паглыбля́цца, -я́юся, -я́ешся, -я́ецца.
|| наз. паглыбле́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
углубля́ться возвр., страд. паглыбля́цца.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
глыбачэ́ць
‘паглыбляцца; зеўраць, распасцірацца, пашырацца’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
глыбачэ́е |
глыбачэ́юць |
| Прошлы час |
| м. |
глыбачэ́ў |
глыбачэ́лі |
| ж. |
глыбачэ́ла |
| н. |
глыбачэ́ла |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
глыбачэ́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Транца́цца ’ўнікаць, паглыбляцца ў справы’ (Сцяшк. Сл.). З польск. wtrącać się ’ўмешвацца’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
забу́риваться горн.
1. углыбля́цца, паглыбля́цца, бу́рачы, свідру́ючы;
2. забу́рвацца; см. забури́ться.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
паве́рхня, -і, ж.
1. Вонкавы бок чаго-н.
П. металу.
Слізгаць па паверхні чаго-н. (таксама перан.: не паглыбляцца ў сутнасць чаго-н., абмяжоўвацца знешнім бокам з’яў). Ляжаць на паверхні (перан.: пра што-н. яснае, відавочнае).
2. У матэматыцы: мяжа, якая аддзяляе геаметрычнае цела ад знешняй прасторы або іншага цела.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
предава́ться
1. (чему) аддава́цца; (впадать во что-л.) упада́ць (у што); (углубляться) паглыбля́цца;
предава́ться отча́янию упа́даць у ро́спач;
предава́ться мечта́м аддава́цца ма́рам, паглыбля́цца ў ма́ры;
2. (кому, чему) уст. аддава́цца; (переходить на сторону кого-, чего-л.) перахо́дзіць (да каго, да чаго); (доверяться) давяра́цца.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)