паглыбе́ць гл. глыбець.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паглыбе́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. паглыбе́е паглыбе́юць
Прошлы час
м. паглыбе́ў паглыбе́лі
ж. паглыбе́ла
н. паглыбе́ла

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

паглыбе́ць сов. стать глу́бже

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паглыбе́ць, ‑ее; зак.

Стаць, зрабіцца глыбейшым. Рака паглыбела. Разыходжанні паглыбелі. □ Неба над горадам ачысцілася, пацямнела, паглыбела. Галавач. Густыя, пасівелыя бровы.. [Антанюка] сышліся над пераносіцай, паглыбелі зморшчынкі пад вачамі і каля рота. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

глыбе́ць, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -е́е; незак.

Станавіцца больш глыбокім.

|| зак. паглыбе́ць, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -е́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)