пага́ўкаць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пага́ўкаю пага́ўкаем
2-я ас. пага́ўкаеш пага́ўкаеце
3-я ас. пага́ўкае пага́ўкаюць
Прошлы час
м. пага́ўкаў пага́ўкалі
ж. пага́ўкала
н. пага́ўкала
Загадны лад
2-я ас. пага́ўкай пага́ўкайце
Дзеепрыслоўе
прош. час пага́ўкаўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пага́ўкаць сов., прям., перен., разг. пога́вкать, пола́ять; потя́вкать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пага́ўкаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Разм.

1. Гаўкаць некаторы час. Сабака пагаўкаў і перастаў.

2. перан. Груб. Пагаварыць некаторы час. [Сомік:] — Вось пагаўкай яшчэ, дык заробіш ты ў мяне сёння. Крапіва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пога́вкать сов. пага́ўкаць, (долго, неоднократно) папага́ўкаць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

потя́вкать сов., разг. паця́ўкаць, пага́ўкаць, (долго, неоднократно) папага́ўкаць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пола́ять сов. пабраха́ць, (долго, неоднократно) папабрэ́хваць, папабраха́ць; (потявкать) пага́ўкаць, (долго, неоднократно) разг. папага́ўкаць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)