пагаі́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
пагаю́ |
паго́ім |
| 2-я ас. |
паго́іш |
паго́іце |
| 3-я ас. |
паго́іць |
паго́яць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
пагаі́ў |
пагаі́лі |
| ж. |
пагаі́ла |
| н. |
пагаі́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
пагаі́ |
пагаі́це |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
пагаі́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пагаі́ць сов. (всё, многое) залечи́ть, заживи́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пагаі́ць, ‑гаю, ‑гоіш, ‑гоіць; зак., што.
Загаіць, залячыць усё, многае. Пагаіць раны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паго́ены зале́ченный, заживлённый; см. пагаі́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)