пага́ны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
пага́ны |
пага́ная |
пага́нае |
пага́ныя |
| Р. |
пага́нага |
пага́най
пага́нае |
пага́нага |
пага́ных |
| Д. |
пага́наму |
пага́най |
пага́наму |
пага́ным |
| В. |
пага́ны (неадуш.)
пага́нага (адуш.) |
пага́ную |
пага́нае |
пага́ныя (неадуш.)
пага́ных (адуш.) |
| Т. |
пага́ным |
пага́най
пага́наю |
пага́ным |
пага́нымі |
| М. |
пага́ным |
пага́най |
пага́ным |
пага́ных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
задушы́цца, ‑душуся, ‑душышся, ‑душыцца; зак.
Памерці ад недахопу паветра, ад дыму, газу і пад. — Адчыніце вокны, задушыцца можна! — папрасіў, закашляўшыся, стары. Гурскі. // Разм. Павесіцца. — Мне цяпер адно толькі: ці ў старцы ў свет пайсці, ці задушыцца. Галавач. // Падавіцца. — Вось зараз вазьму гэту яго муку і кіну яму ў паганую морду. Задушыся! Курто.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)