пагаве́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
пагаве́ю |
пагаве́ем |
| 2-я ас. |
пагаве́еш |
пагаве́еце |
| 3-я ас. |
пагаве́е |
пагаве́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
пагаве́ў |
пагаве́лі |
| ж. |
пагаве́ла |
| н. |
пагаве́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
пагаве́й |
пагаве́йце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
пагаве́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пагаве́ць сов., церк. погове́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пагаве́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.
Гавець некаторы час. Пагавець яшчэ дзень.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
погове́ть сов., церк. пагаве́ць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)