павіту́хавыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне

мн.
-
Н. павіту́хавыя
Р. павіту́хавых
Д. павіту́хавым
В. павіту́хавыя
Т. павіту́хавымі
М. павіту́хавых

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

павіту́хавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. павіту́хавы павіту́хавая павіту́хавае павіту́хавыя
Р. павіту́хавага павіту́хавай
павіту́хавае		 павіту́хавага павіту́хавых
Д. павіту́хаваму павіту́хавай павіту́хаваму павіту́хавым
В. павіту́хавы (неадуш.)
павіту́хавага (адуш.)		 павіту́хавую павіту́хавае павіту́хавыя (неадуш.)
павіту́хавых (адуш.)
Т. павіту́хавым павіту́хавай
павіту́хаваю		 павіту́хавым павіту́хавымі
М. павіту́хавым павіту́хавай павіту́хавым павіту́хавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

павіту́хавы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да павітухі ​2. Павітухавая кветка.

2. у знач. наз. павіту́хавыя, ‑ых. Сямейства аднагадовых паразітычных раслін з тонкім павойным сцяблом, да якога адносяцца розныя віды павітухі ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)