павіту́хавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
павіту́хавы |
павіту́хавая |
павіту́хавае |
павіту́хавыя |
| Р. |
павіту́хавага |
павіту́хавай
павіту́хавае |
павіту́хавага |
павіту́хавых |
| Д. |
павіту́хаваму |
павіту́хавай |
павіту́хаваму |
павіту́хавым |
| В. |
павіту́хавы (неадуш.)
павіту́хавага (адуш.) |
павіту́хавую |
павіту́хавае |
павіту́хавыя (неадуш.)
павіту́хавых (адуш.) |
| Т. |
павіту́хавым |
павіту́хавай
павіту́хаваю |
павіту́хавым |
павіту́хавымі |
| М. |
павіту́хавым |
павіту́хавай |
павіту́хавым |
павіту́хавых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
павіту́хавы бот. повили́чный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
павіту́хавы, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да павітухі 2. Павітухавая кветка.
2. у знач. наз. павіту́хавыя, ‑ых. Сямейства аднагадовых паразітычных раслін з тонкім павойным сцяблом, да якога адносяцца розныя віды павітухі 2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
павіту́ха², -і, ДМ -ту́се, ж.
Пустазелле сямейства павітухавых, сцябло якога абвіваецца вакол іншых раслін і высмоктвае з іх сокі.
|| прым. павіту́хавы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)