паві́слы, -ая, -ае.

Які павіс, абвіс.

Павіслыя струкі фасолі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паві́слы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. паві́слы паві́слая паві́слае паві́слыя
Р. паві́слага паві́слай
паві́слае		 паві́слага паві́слых
Д. паві́сламу паві́слай паві́сламу паві́слым
В. паві́слы (неадуш.)
паві́слага (адуш.)		 паві́слую паві́слае паві́слыя (неадуш.)
паві́слых (адуш.)
Т. паві́слым паві́слай
паві́слаю		 паві́слым паві́слымі
М. паві́слым паві́слай паві́слым паві́слых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

паві́слы пови́слый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паві́слы, ‑ая, ‑ае.

Які павіс, абвіс. Уецца фасоля з павіслымі стручкамі-лапаткамі. Гарэцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заві́слы, ‑ая, ‑ае.

1. Павіслы, звіслы. Завіслае павуцінне.

2. Размешчаны нерухома ў вадкім ці газападобным асяроддзі; які не злучаецца з гэтым асяроддзем (пра часцінкі цвёрдых цел). Мутныя воды ў сажалках, азёрах і рэках ачышчаюцца ад завіслых у іх цвёрдых частачак. Гаркуша.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)