павя́ць
дзеяслоў, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
павя́не |
павя́нуць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
павя́ў |
павя́лі |
| ж. |
павя́ла |
| н. |
павя́ла |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
павя́ўшы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
павя́ць сов. (обо всём, многом) повя́нуть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
павя́ць, ‑вяне; зак.
Тое, што і павянуць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
павя́нуць сов., см. павя́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)