павятка́м
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
павятка́м |
павятка́мы |
| Р. |
павятка́ма |
павятка́маў |
| Д. |
павятка́му |
павятка́мам |
| В. |
павятка́м |
павятка́мы |
| Т. |
павятка́мам |
павятка́мамі |
| М. |
павятка́ме |
павятка́мах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
павятка́м м. (павято́вы камітэ́т) ист. уко́м (уе́здный комите́т)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
уко́м (уе́здный комите́т) ист. павятка́м, -ма м. (павято́вы камітэ́т).
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)