павя́ліць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. павя́лю павя́лім
2-я ас. павя́ліш павя́ліце
3-я ас. павя́ліць павя́ляць
Прошлы час
м. павя́ліў павя́лілі
ж. павя́ліла
н. павя́ліла
Загадны лад
2-я ас. павя́ль павя́льце
Дзеепрыслоўе
прош. час павя́ліўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

павя́ліць сов. повя́лить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

павя́ліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак., што.

1. Завяліць усё, многае. Павяліць усю рыбу.

2. і без дап. Вяліць некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

повя́лить сов. павя́ліць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

павя́лены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад павяліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перавя́ліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак., што.

1. Правяліць яшчэ раз.

2. Павяліць усё, многае. Перавяліць усю рыбу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)