павя́лы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. павя́лы павя́лая павя́лае павя́лыя
Р. павя́лага павя́лай
павя́лае		 павя́лага павя́лых
Д. павя́ламу павя́лай павя́ламу павя́лым
В. павя́лы (неадуш.)
павя́лага (адуш.)		 павя́лую павя́лае павя́лыя (неадуш.)
павя́лых (адуш.)
Т. павя́лым павя́лай
павя́лаю		 павя́лым павя́лымі
М. павя́лым павя́лай павя́лым павя́лых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

павя́лы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. павя́лы павя́лая павя́лае павя́лыя
Р. павя́лага павя́лай
павя́лае		 павя́лага павя́лых
Д. павя́ламу павя́лай павя́ламу павя́лым
В. павя́лы (неадуш.)
павя́лага (адуш.)		 павя́лую павя́лае павя́лыя (неадуш.)
павя́лых (адуш.)
Т. павя́лым павя́лай
павя́лаю		 павя́лым павя́лымі
М. павя́лым павя́лай павя́лым павя́лых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

павя́лы (о растении) повя́дший, повя́нувший; вя́лый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

павя́лы, ‑ая, ‑ае.

Разм. Які звяў, завялы. Павялая трава. □ Паддубны спыніўся ля акна, глядзеў у гародчык на павялыя ад расы асеннія кветкі — вяргіні. Пестрак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)