павя́зваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
павя́зваю |
павя́зваем |
| 2-я ас. |
павя́зваеш |
павя́зваеце |
| 3-я ас. |
павя́звае |
павя́зваюць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
павя́зваў |
павя́звалі |
| ж. |
павя́звала |
| н. |
павя́звала |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
павя́звай |
павя́звайце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
павя́зваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
павя́зваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да павязаць (у 3 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
павяза́ць, -яжу́, -я́жаш, -я́жа; -яжы́; -я́заны; зак.
1. што. Склаўшы разам, звязаць усё, многае.
П. адзенне ў клункі.
2. каго. Звязаць рукі і ногі ўсім, многім.
П. бандытаў.
3. што. Надзеўшы на што-н., завязаць.
П. галаву хусткай.
4. што і без дап. Вязаць што-н. некаторы час.
За дзень павязалі ўсе снапы.
|| незак. павя́зваць, -аю, -аеш, -ае (да 3 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)