павыціра́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак.

1. каго-што. Выцерці ўсіх, многіх або ўсё, многае.

П. спацелыя твары.

2. што. Вышмуляць што-н. у многіх месцах.

П. локці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

павыціра́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. павыціра́ю павыціра́ем
2-я ас. павыціра́еш павыціра́еце
3-я ас. павыціра́е павыціра́юць
Прошлы час
м. павыціра́ў павыціра́лі
ж. павыціра́ла
н. павыціра́ла
Загадны лад
2-я ас. павыціра́й павыціра́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час павыціра́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

павыціра́ць сов. (о многом, о многих) вы́тереть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

павыціра́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

1. Выцерці ўсіх, многіх або ўсё, многае. Павыціраць хусцінкамі твары.

2. Вынасіць, абшмуляць што‑н. у многіх месцах. Павыціраць локці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

павыціра́ны вы́тертый; см. павыціра́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́тереть сов., в разн. знач. вы́церці, мног. павыціра́ць;

вы́тереть стол вы́церці стол;

вы́тереть ло́кти вы́церці ло́кці;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перетере́ть сов.

1. (трением) пераце́рці, мног. папераціра́ць;

перетере́ть верёвку пераце́рці вяро́ўку;

2. (растереть) сце́рці, паце́рці, расце́рці, мног. парасціра́ць;

перетере́ть таба́к сце́рці (паце́рці, расце́рці) тыту́нь;

3. (вытереть — обо всём, многом) пераце́рці, выце́рці, павыціра́ць;

перетере́ть посу́ду пераце́рці (выце́рці, павыціра́ць) по́суд;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)