павы́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. павы́ю павы́ем
2-я ас. павы́еш павы́еце
3-я ас. павы́е павы́юць
Прошлы час
м. павы́ў павы́лі
ж. павы́ла
н. павы́ла
Загадны лад
2-я ас. павы́й павы́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час павы́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

павы́ць сов. повы́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

павы́ць, ‑выю, ‑выеш, ‑вые; зак.

Быць некаторы час. Сабака павыў і перастаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

повы́ть сов. павы́ць, (долго) папавыва́ць, папавы́ць; (поскулить) паскуго́ліць, паскавыта́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)