павысціла́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
павысціла́ю |
павысціла́ем |
| 2-я ас. |
павысціла́еш |
павысціла́еце |
| 3-я ас. |
павысціла́е |
павысціла́юць |
| Прошлы час |
| м. |
павысціла́ў |
павысціла́лі |
| ж. |
павысціла́ла |
| н. |
павысціла́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
павысціла́й |
павысціла́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
павысціла́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
павысціла́ць сов. (о многом) вы́стлать
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
павысціла́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.
Выслаць, застаць чым‑н. усё, многае. Павысцілаць скрынкі паперай.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
павысціла́ны вы́стланный; см. павысціла́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вы́стлать сов. вы́слаць, мног. павысціла́ць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вы́ложить сов.
1. (вынуть откуда-л.) вы́лажыць, мног. павыклада́ць, павыкла́дваць; (много чего-л.) вы́класці, мног. павыклада́ць, павыкла́дваць;
2. (покрыть поверхность чем-л.) вы́лажыць, мног. павыклада́ць, павыкла́дваць; вы́масціць, мног. павымо́шчваць; (кругом) аблажы́ць, абкла́сці, мног. паабклада́ць, паабкла́дваць; (выстлать) вы́слаць, мног. павысціла́ць;
3. (отделать обшивкой) уст. аблямава́ць, мног. пааблямо́ўваць, абшы́ць, мног. паабшыва́ць;
4. (соорудить из камня, кирпича) злажы́ць, скла́сці, мног. пасклада́ць, паскла́дваць, вы́лажыць, мног. павыклада́ць, павыкла́дваць;
5. перен. (высказать), разг. вы́лажыць, вы́класці.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)