павысту́джваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што.

Выстудзіць усё, многае.

П. пакоі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

павысту́джваць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. павысту́джваю павысту́джваем
2-я ас. павысту́джваеш павысту́джваеце
3-я ас. павысту́джвае павысту́джваюць
Прошлы час
м. павысту́джваў павысту́джвалі
ж. павысту́джвала
н. павысту́джвала
Загадны лад
2-я ас. павысту́джвай павысту́джвайце
Дзеепрыслоўе
прош. час павысту́джваўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

павысту́джваць сов. (о многом) вы́студить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

павысту́джваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Выстудзіць усё, многае. Павыстуджваць пакоі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

павысту́джваны вы́стуженный; см. павысту́джваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́студить сов., прост. вы́студзіць, мног. павысту́джваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)