павыстрыга́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., што.

Выстрыгчы што-н. у многіх месцах, усюды.

П. валасы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

павыстрыга́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. павыстрыга́ю павыстрыга́ем
2-я ас. павыстрыга́еш павыстрыга́еце
3-я ас. павыстрыга́е павыстрыга́юць
Прошлы час
м. павыстрыга́ў павыстрыга́лі
ж. павыстрыга́ла
н. павыстрыга́ла
Загадны лад
2-я ас. павыстрыга́й павыстрыга́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час павыстрыга́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

павыстрыга́ць сов. (о многом) вы́стричь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

павыстрыга́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Выстрыгчы што‑н. у многіх месцах, усюды. Павыстрыгаць валасы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

павыстрыга́ны вы́стриженный; см. павыстрыга́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́стричь сов. вы́стрыгчы, мног. павыстрыга́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)