павыпі́хваць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. павыпі́хваю павыпі́хваем
2-я ас. павыпі́хваеш павыпі́хваеце
3-я ас. павыпі́хвае павыпі́хваюць
Прошлы час
м. павыпі́хваў павыпі́хвалі
ж. павыпі́хвала
н. павыпі́хвала
Загадны лад
2-я ас. павыпі́хвай павыпі́хвайце
Дзеепрыслоўе
прош. час павыпі́хваўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

павыпі́хваць сов., см. павыпіха́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

павыпі́хваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Тое, што і павыпіхаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

павыпіха́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны і павыпі́хваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., каго-што.

Выпіхнуць усіх, многіх або ўсё, многае.

П. усіх з пакоя.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́толкать сов., разг. вы́штурхаць, мног. павышту́рхваць; вы́пхнуць, мног. павыпіха́ць, павыпі́хваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)