павыпуска́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., каго-што.

Выпусціць усіх, многіх або ўсё, многае.

П. птушак на волю.

П. кнігі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

павыпуска́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. павыпуска́ю павыпуска́ем
2-я ас. павыпуска́еш павыпуска́еце
3-я ас. павыпуска́е павыпуска́юць
Прошлы час
м. павыпуска́ў павыпуска́лі
ж. павыпуска́ла
н. павыпуска́ла
Загадны лад
2-я ас. павыпуска́й павыпуска́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час павыпуска́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

павыпуска́ць сов. (о многих, о многом)

1. в разн. знач. вы́пустить;

2. (из рук) упусти́ть, вы́ронить;

3. (в тексте) опусти́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

павыпуска́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Выпусціць усіх, многіх або ўсё, многае. Павыпускаць звяроў на волю. Павыпускаць кнігі. Павыпускаць рукавы. Павыпускаць кіпцюры. □ Павыносілі [бандыты] падушкі з хат камунарскіх ды пух на вецер павыпускалі. Барашка. — Макарка, не глядзі гэтак на мяне, талеркі з рук павыпускаю, — гарэзна казала .. [Іра]. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разроня́ть сов., разг. павыпуска́ць (з рук); (разбросать) параскіда́ць, параскі́дваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

павыпуска́ны

1. вы́пущенный;

2. упу́щенный, вы́роненный;

3. опу́щенный;

1-3 см. павыпуска́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

навыпуска́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-чаго.

1. Выпусціць, вызваліць многіх.

2. Вырабіць, выпрацаваць вялікую колькасць чаго‑н. // Выдаць, надрукаваць многа чаго‑н. Павыпускаць кніг. Навыпускаць лістовак. // Пусціць у абарачэнне ў вялікай колькасці. Навыпускаць марак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

опусти́ть сов.

1. апусці́ць, мног. паспуска́ць, спусці́ць, мног. паспуска́ць;

2. (пропустить) вы́пусціць, мног. павыпуска́ць, прапусці́ць, мног. папрапуска́ць, вы́кінуць, мног. павыкіда́ць, павыкі́дваць; см. опуска́ть;

◊

опусти́ть кры́лья апусці́ць кры́лы;

опусти́ть нос апусці́ць но́с;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

упусти́ть сов.

1. упусці́ць, вы́пусціць, мног. павыпуска́ць;

упусти́ть коне́ц верёвки упусці́ць (вы́пусціць) кане́ц вяро́ўкі;

упусти́ть ло́шадь упусці́ць каня́;

2. (пропустить) прапусці́ць;

упусти́ть удо́бный моме́нт прапусці́ць зру́чны мо́мант;

упусти́ть возмо́жность прапусці́ць магчы́масць;

◊

упусти́ть из ви́да вы́пусціць з-пад ува́гі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)