павыпа́сваць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
павыпа́сваю |
павыпа́сваем |
| 2-я ас. |
павыпа́сваеш |
павыпа́сваеце |
| 3-я ас. |
павыпа́свае |
павыпа́сваюць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
павыпа́сваў |
павыпа́свалі |
| ж. |
павыпа́свала |
| н. |
павыпа́свала |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
павыпа́свай |
павыпа́свайце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
павыпа́сваўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
павыпа́сваць сов.
1. (о многих) вы́пасти, откорми́ть;
2. (о многом) истощи́ть пастьбо́й
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
павыпа́сваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.
Разм. Выпасвіць усіх, многіх або ўсё, многае. Павыпасваць коней. Павыпасваць палеткі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)