павыпа́рвацца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
павыпа́рваецца |
павыпа́рваюцца |
| Прошлы час |
| м. |
павыпа́рваўся |
павыпа́рваліся |
| ж. |
павыпа́рвалася |
| н. |
павыпа́рвалася |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
павыпа́рвацца сов. (о многом)
1. вы́париться;
2. испари́ться; вы́париться;
1, 2 см. выпа́рвацца
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
павыпа́рвацца, ‑аецца; зак.
Выпарыцца — пра ўсё, многае. Уся вада павыпарвалася. Бочкі добра павыпарваліся.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вы́париться вы́парыцца, мног. павыпа́рвацца;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)