павылу́шчваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што.

Вылушчыць усё, многае.

П. фасолю са стручкоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

павылу́шчваць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. павылу́шчваю павылу́шчваем
2-я ас. павылу́шчваеш павылу́шчваеце
3-я ас. павылу́шчвае павылу́шчваюць
Прошлы час
м. павылу́шчваў павылу́шчвалі
ж. павылу́шчвала
н. павылу́шчвала
Загадны лад
2-я ас. павылу́шчвай павылу́шчвайце
Дзеепрыслоўе
прош. час павылу́шчваўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

павылу́шчваць сов. (о многом) вы́лущить, вы́шелушить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

павылу́шчваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Вылушчыць усё, многае. Павылушчваць фасолю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

павылу́шчваны вы́лущенный, вы́шелушенный; см. павылу́шчваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́шелушить сов. вы́лушчыць, мног. павылу́шчваць, вы́лузаць, мног. павылу́зваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́лущить сов.

1. вы́лушчыць, мног. павылу́шчваць, вы́лузаць, мног. павылу́зваць;

2. мед. вы́лушчыць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)